Jestem dużym, dorosłym psem o aparycji misia.

Jak wyglądało moje życie przed trafieniem do schroniska?
Było piekłem.
Niezależnie od pogody, zawsze byłem uwiązany na krótkim łańcuchu. Zimą marzłem, w lato cierpiałem w upale.
Byłem jak rzecz – niekochany, zapomniany…
Pomoc przyjechała znienacka – ktoś zobaczył w jakich przebywam warunkach i nie pozostał obojętny. Powiadomił odpowiednie służby i zostałem odebrany interwencyjnie. Trafiłem do schroniska…

Okazało się ono wybawieniem – zadbali o mnie ciocie i wujkowie ( brygada wolontariuszy i pracowników ). Tu mogę hasać do woli po wybiegu, wychodzę na spacery i codziennie dostaję jeść.
Jednak schronisko to nie prawdziwy dom – dlatego czekam na swoją nową rodzinę.
Może czekam właśnie na Ciebie?

Jestem chłopakiem do rany przyłóż – bez problemu pozwalam się wyczesać, jestem bardzo grzeczny. Przy okazji przytulam się, rozdaję buziaki i nadstawiam się do głaskania. Jestem łagodny, przyjazny i otwarty. Uwielbiam zabawy przeróżnymi zabawkami, ciekawe spacery i bieganie po wybiegu – wreszcie mogę zaznać wolności. Nie ma we mnie cienia agresji, dogaduję się z innymi pieskami.

Na spacery zapoznawcze umawiamy się po uprzednim kontakcie telefonicznym oraz po wypełnieniu ankiety przedadopcyjnej, którą nasi wolontariusze wysyłają na maila.